Dit ^[1]zijn de woorden, die Mozes tot gans Israel gesproken heeft, ^[2]aan deze zijden van de Jordaan, in de woestijn, op het ^[3]vlakke veld tegenover ^[4]Suf, tussen ^[5]Paran en tussen Tofel, en Laban, en Hazeroth, en Dizahab.
^1. Anders, dat zijn, of, waren de woorden, enz. Menende dat deze eerste twee verzen, vs.1,2, een besluit zijn van de woorden en geschiedenissen, die in het voorgaande verhaald zijn.
^2. Mozes heeft dit gesproken en geschreven aan de oostzijde van de Jordaan, want hij is daarover niet gekomen, maar in het land der Moabieten gestorven; onder, hfdst.34 vs.5.
^3. Versta, de velden, of het effen, platte land der Moabieten. Zie onder, vs.5, en hfdst.34 vs.8; idem, Num.22:1.
^4. Sommigen verstaan hier door Suf de Rode zee, waarin Farao met zijn leger verdronken is, liggende aan Egypte, waarheen Israel weder terug had moeten keren; anderen, de Dode zee, liggende aan het zuidelijke einde van der Moabieten land westwaarts; of, de landstreek aan een van deze beide zeeen gelegen. Vergelijk Num.21:14. Suf betekent bies, of, schelf, wier, meergras.
^5. Van Paran, zie Gen.14:6; Num.10:12, Num.12:16; van Hazeroth, Num.12:16, Num.33:17,18. Sommigen menen dat hier de uiterste palen van der Moabieten land beschreven worden, naar het zuiden, noorden en oosten. Tofel, Laban en Dizahab, worden elders in de Schrift niet vermeld, zodat daarvan verscheiden gevoelen is.

Di-zahab

Where in the world is עבר הירדן?

Why did the KJV’s translators render בעבר הירדן as “this side [of the] Jordan”? At first, I thought perhaps they found the clear implication of post-Mosaic authorship for the book of Deuteronomy so troubling that they just couldn’t stand it, and rewrote the verse to make it compatible with Mosaic authorship. Digging deeper, though, I found a more charitable reading of the case. The KJV translators may have found Deuteronomy’s use of בעבר הירדן genuinely puzzing. Lexically, the phrase undoubtedly means “across the Jordan.” Yet not only the narrator, but also Moses himself uses the term to refer to regions east of the Jordan, as in Deut 3:8. The eponymous hero of the book of Joshua does the same, in Joshua 1:14, for example. Yet later in the book, Joshua still refers to Transjordan as בעבר הירדן, such that the phrase refers to the east side of the Jordan river no matter where the speaker stands.

I don’t think it’s difficult to see what’s happening. The phrase בעבר הירדן lexically means “across/on the other side of the Jordan.” Deuteronomy’s author(s) or final redactor(s), who on evidence of Deut 2:12 lived after the Israelites (including Judeans) were well established in Canaan, has the book’s characters use the same vocabulary that “he” and “his” contemporaries used. From their west-of-the-Jordan viewpoint, the region east of the Jordan was בעבר הירדן. When Moses, Joshua, and other characters in Deuteronomy–Joshua used this term to refer to land east of the Jordan even while they were standing east of the Jordan, these are anatopisms, the lesser-known geographical cousins of anachronisms. The characters speak like the narrator, situated in a different place and time, speaks.

Incidentally, a number of modern translations “absolutize” בעבר הירדן, translating it as “east of the Jordan”; so NIV, NLT, NCV, etc. This translation points readers to the correct geographical region, but does not reveal the author’s west-of-the-Jordan geographical frame of reference. Those translations that closely follow the Hebrew, and use “across the Jordan” or “beyond the Jordan” (NRSV, ESV, HCSB, NJPSV, etc.) make the reader work a little harder geographically, but show the reader a part of the author’s outlook that the aforementioned translations obscure.

Defending the Bible